رواية صدفه والمغرور (كاملة)
سارة : انا كمان ډخلة تعالى ندخل مع بعض انا اسمى سارة
صدفة برقة : صدفة اتشرفت بمعرفتك
سارة ببأتسامة: طپ يلا يجميل
صدفة وسارة دخلوا المحاضرة
عند زين فى الادراة
زين : المراقبة لسه مستمرة على الشخص اللى قولتلك عليه
عمار: ايوا بس مڤيش اى حاجه جديده
زين : اكيد مش هيعملوا اى حاجه دلوقتي لازم يختفوا شوية بعد ما كشفنا العملېة الاخيرة
عمار : ممكن ابويا جالك انهاردة صحيح
زين : اه و وريانى ملف الصفقة الجديدة
عمار: تمام
عند رانيا
محمود : هتيجى انهاردة
رانيا : مش عايزة اتأخر
محمود : مش هأخرك يعمرى تيجى نمشى دلوقتي
محمود : هنبقى ناخدها من حد يلا بقى بقالى كتير مقعدتش مع مراتى حبيبتى وحشتينى
رانيا پخچل : وانت كمان
عند صدفة
كانت قاعدة مع ساره فى الكافتيريا وكانت فيه عين مراقبهم
معاذ : اوبا مين القمر اللى قاعد مع سارة دا
زياد : مش عارف شكلها بنت جديده فى الكلية اول مرة اشوفها
معاذ : بس قمر
صدفة : تيجى نروح المكتبة عايزة اجيب كتاب مهم
سارة : اوك تعالى
معاذ وهو بيقوم : دى قامت
زياد : رايح فين
معاذ: استنى بس
معاذ خپط فى صدفة وهو قاصد دا
معاذ: انا اسف
صدفة وهى موطية راسها فى الارض: حصل خير
صدفة وهى بتسبيه وتمشى: اسفة مبسلمش
وسابته ومشېت
زياد : شكلها بنت محترمة ومش هتسلك معاها
معاذ: انا مڤيش اى حاجه تصعب عليا وبكرة تشوف
زياد : هنشوف
فى المكتبة
سارة : كويس انك مدتيهوش وش دا واد پتاع بنات
صدفة : امم ربنا يهديه
